Akıllı Telefonların bizdeki bağımlılığı ve Fathers And Daughters Filmi...


Sabahtan kahvaltı haberlerini izliyorduk ki bir haber hem dikkatimi çekti hemde düşündürdü...
Araştırmalara göre; günümüz insanında yeni bir kaygı durumu yaşanıyormuş.  Oda "Şarjım bitiyor,  biterse"  kaygısymış ve durum bildiğimizden de ciddiymiş.Sokak röportajında soruyorlar;
----------Şarjınız biterse naparsınız?
  "Hemen eve giderim, bitmeden şaj ediyorum, fulluyorum" vs...
diyenler çoğunluktaydı.
Ve artık psikologlar bunun üzerine çalışıyormuş...
Bağımlılık helede aşırısı olan bağımlılığın her türlüsü kişinin kendi yaşamından çalınan bir şey....
Hakikaten de düşününce o kadar bizim, bedenimizin bir uzvu gibi oldu ki şu cep telefonları....
Aradığımız kişi biraz geç açsa yada o an cevap veremese... telaşlanıyoruz, aklımıza binbir türlü şeyler geliyor yada acaba bir şey oldu bak hala dönüş yapmadı polemiğine bile girenler oluyor....
Kendimden biliyorum, ailemden biri aradığından geç açıyorsam yada o an müsait değilsem meşgüle veriyorsam hemen bir telaş oluyorlar... Ne oldu neden açmadın vb.. şeylerle karşılaşıyorum..
Keza bende de o huy var sanırımm :)  Törpüledim amaaa boşuna içe dönük kitaplar okumuyoruz ... :)
Sanırım genç olsam yada bekar olup sevgilim olsa daha bir sinir olurdum herhalde açmadığında... Allah'tan o dönemleri geçtik ;)

Hani esprisi bir yana düşünün öyle değil mi? Ne kadar bağımlı olduk akıllı telefonlara ve sosyal ağlara...
Ben geçen sene kendimde bir deneme yaptım ve bir süre Facebook'a giriş yapmadım... ve baktım ki aslında biraz bakınayım, gezineyim ne var ne yok diye giriş yaptığımda o kadar çok zamanımı alıyormuş ki internet...
Gerçekten de saatlerin nasıl geçtiğini anlamıyordum... Ve ara ara yine uyguluyorum kendime... Sonuçta Facebook'ta gezinmemek yada diğer ağlarda,  bir kayıp değil... var diye bakıyorum olmasa ne olacak değil mi ama?
Ki ben zamanımı daha çok kitap okumaya ayırıyorum... daha büyük bir keyif benim için keyifle, özenle aldığım kitabı okumak....

Dün akşam eşimle izlediğimiz ve gözyaşlarıma hakim olamadığım bir filmden bahsetmek istiyorum. Sanırım bunda anne olmanın da etkisi var...
fathers and daughters

Fathers And Daughters...  Geçen sene çekilmiş bir film... Gerçek bir yazarın hayatından yola çıkılmış filmde.... Trafik kazasında ölen anne, baba da kalan beyinde ki sinirlerde ki hasar ve tetikleyici ataklar... küçük bir kız çocuğu....
Rabbim kimseyi anasız babasız bırakmasın küçük yaşta... Elbet ölüm Allah'ın emri ama zamansız erken gelen ölümler çok acı yahu.....

İŞte filmde de baba kızın yaşamından kesintiler var. Yer yer flash back denilen durum oluyor, geri dönüşler, sonra şimdiki zaman......
Film güzeldi izleyin derim...

Hadi bana müsade hazır kızım uyuyorken yazımız da yazmışken yeni kitabım olan Golem Ve Cin kitabımı okuyayım. :)

İyi haftalar. :)
 

Yorumlar

  1. Akıllı telefonlar bizi yönetiyor. Aslınad biz teknolojiyi yönetmemiz gerekiyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle Profösör....
      Git gide bağımlılık artıyor teknolojiye..
      Sanırım dünyanın kaçınılmaz sonu ve sorunu bu...

      Sil
  2. Bir sürü şeye bağımlı yaşıyoruz ... İster istemez hem de yok ben öyle değilim derken ...
    İşimizi kolaylaştıracak teknoloji bizi strese sokar oldu maalesef ...
    Bu arada ben bu filmi bir türlü izlemeye cesaret edemedim ... Modum düşer toparlanamam diye korktum...
    Huzurlu ve keyifli akşamlar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen Didemika... İstemeden en ufak şeyde internetten bakıyoruz en basitinden... Hem iyi hem kötü aslında ama yapacak fazla birşey olmuyor çünkü çağımız bizi buna doğru farkında olmadan sürüklüyor...
      Filme gelince evet çok fazla duygusaldı özellikle psikoloik olarak çok etkilendiğim bir filmdi...
      Hazır olduğunda izlersin.
      Sevgiler.

      Sil
  3. Bağımlıyız, çok net. O kadar çok vakit kaybediyoruz ki o sosyal ağlarda, elimize ne geçiyor peki, koca bir hiç.
    Kitaplar candır, okumaya devam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kitaplar hemde ne can'dır... Burcuuuk. :)
      Sorma bu bağımlılık fena....
      Sevgiler iyi geceler

      Sil
  4. Bağımlılık gerçekten rahatsız edici, nedense insan hep "bir şeyleri kaçırıyorum" duygusu içinde oluyor, çok ilginç:) Babalar ve kızları da izleme listeme aldım, teşekkürler:) Golem ve Cin'in yorumunu merakla bekliyoruz, sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle güzel özetlemişsin ki sevgili Eren O. " bir şeyleri kaçırıyorum" duygusu o kadar yerleşmiş ki düşüncemize.... Hem iyi hem kötü...
      Film çok çok güzeldi umarım sende beğenirsin.
      Kitap bitsin hemen yorumlayacağım. :))
      İyi geceler sevgiler.

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Amasya Gezisinden Kalanlar....

Nerde Kalmıştık?

Günlük, Sergi Gezisi