Tatil Günlüğüm...

 Gitsek mi? Gitmesek mi? Nasıl olur ki bu pandemi döneminde derken, hop temmuz 11'de düştük yollara.....iyiki de gitmişiz...

Tabi rahatlığımızın sebebi Fethiye'de eve gitmemiz. Babam 12 yıldır orada yaşıyor,  kardesimgiller de mart ayında yerleşti. Bi biz kaldık İstanbul yaban ellerde 😏😒

Bir gün deniz bir gün gezmece olarak geçirdik günlerimizi. Artık yoruluyorum her gün denize gidince. Bide bizim rahatlığımız, bizim gittigimiz tarihte  Ortaca dutluktu derler ya...aynen öyleydi. Yerli yabancı turist yoktu. Bizde rahatca takıldık. Bayram öncesi ve sonrası bir kalabaliklastı anlatamam. Bizde evde geçirdik günlerimizi. 

Denize tekne ile gittik. İztuzu'nun arka tarafına yanaşıyor babam, kimsede pek olmuyor...oh misss....birde denize hep "Sarsala Koyu" na gittik. Hem dalgası yok hem kumsalı kum. Çocuklar olunca öncelik onların rahatı. Tek sıkıntı yolu.... Dağların arasında kalmış bir koy ve araba ile giderken bir tarafınız uçurum... Dikkatli ve yavaş kullanmak gerek arabayı....

Yıllardır Fethiye'ye gitmeme rağmen gitmediğim bazi yerleri var. Önümüzdeki sene oralara gidelim dedik Aşkla. Bu süreçte bir çok yer kapalıydı zati. Bir çok otel havuzları bile doldurmamış.

Uzunnn zamandır aklimizdaydı "Yuvarlak Çay" a gitmek. Gittik. Nasıl güzeldi suyun yesilligi.... Doğa-ya resmen aşığım aşık..... Her baktığımda dağlara,  manzaraya mest oldum. Buranın en meşhur yanı salıncakları. Akan suyun üzerinde ki koca ağaçlara salıncak takmışlar. Oyle keyifli ki... Sonrası "Azmak Nehri" ne gittik.... Hayran kalmamak elde değil.......

Yine bir Göcek çıkartması yaptık. Dostlarımıza uğradık. Sevdoslarda orada olunca bi babamlar bi sevdoslar derken sabahı ettik. 

Bizim kız Topak Abisinin ve yengesinin yanından çok az bizim yanımıza geldi. Tabi birde aksamlari sokağa da çıkınca hep yengesinde kaldı.

İlk gün akşam üzeri sokağa çıkınca bi şaşkına döndü bizimki. Çocuk ne yapsın,  bu yaşına kadar hiç tek başına sokakta arkadaşları ile oynamamıştı.ilk çıktığında sağına sokuna bakınıp durdu, koşturdu.... Yüzünde ki mutluluk ifadesi her seye yetti. Sonraki günlerde öyleydi. Çocuklar serinlik basınca,  birbirlerinin kapısına gelip çağırıyorlar.... Tıpkı bizim çocukluğumuz gibiydi...

Ruhsal açıdan o kadar iyi oldu ki Umay için. Bide bu sene daha bir bilinçli idi. Ve Toprak Abisi ile arasında ki bağ sımsıkı oldu.  Dönüş yolunda sık sık; "anne ben şimdiden topak abimi özledim" deyip durdu. Hatta arada durgunlasti falan....

Aslında tek kıza mı? Bizede iyi geldi. Deniz sesi, aileyle birlikte vakit geçirme.... Sonuçta burda kalsaydık,  en fazla Kadikoy'e inerdik. Havuz da açılmadı bu sene..... 

Öyle iste....özlem içinde anılarla döndük....