Kayıtlar

Ağustos, 2016 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Kahve Kitap Keyfine dair.... Kelebeğin Hayat Sırları...

Resim
baykuşlu kahve keyfi Selam.... Kahve içmeyi sever misiniz? Ben günde en iki tane içenlerdenim. İçmedim mi inanın bir eksiklik hissediyorum. Hatta günde en az bir tane de filtre kahve içenlerdenim. :)) İçmezsem işim rast gitmez yani o kadar.... :) Geçenler de Nil Karaibrahimgil'in kitabını okuyordum. Müziklerini çok sevdiğim gibi kitabını da çok sevdim. Böyle rastgele açın ve okuyun. Sanırım gazete yazılarından derlemiş. Kendi fikrimce birçok Kişisel Gelişim kitabına bedeldi yazdıkları.... &&&    Okurken çok fazla kendinizden de pay çıkarmaya ve düşünmeye başlıyorsunuz ... Şunu düşündüm kitabın son sayfasını kapatırken; hayatını farkında yaşayan, basit ama kaliteli, mutluluğu küçük şeyler de bile bulan kişiler gerçekten de hayatın keyfine vararak yaşıyor. &&&&&     Çünkü hayat hep aynı düzende gitmiyor, evet hayat adil değil, evet hayat her zaman her istediğimizi vermiyor... Ama eğer başımıza gelenlerden bir ders çıkartmazsak ders

Hayata Dair, Oya Baydar ve Surönü Diyalogları...

Resim
Eşimin ısrar ve çabalrı sonuç verdi bende sabahın köründe kalkıp Kpss sınavı için kayıt yaptrdım. Şakası bir yana çok istiyor ama cesaret edemiyordum. Sonuçta sıkı bir çalışma istiyor bu sınav ve kendimde o gücü bulamayışım hep erteletiyordu bana. Bu konularda çok iyi bir destekçidir kendisi. Dün akşam sınava hazırlanmam için kitap da almış... Birde bir söylenir ki çalışmazsam... gelde çalışma yani.......... Sabah baba kız uyurlarken düştüm yola. Allah'tan 19.kişiydim ve saat 09:00 gibi işim bitti. Hal böyle olunca bide uzun zamandır Kadıköy'e inmeyince "hadi Gülşah bugün baba kız günü yapsın evdekiler sende tek takıl" dedim ve sabahtan indim Kadıköy'e. Aman Allah'ım nasıl sakin, sessizdi anlatamam size sokaklar. Bende mutlu mutlu tadına vara vara dolaştım sokaklarda.. Tabi öncesi çayımı içtim. rıhtım Uzun zamandır rıhtım da bulunan Starbucks kafesine gitmemiştim.Cafeyi büyütmüşler ve kat çıkmışlar. Öyle güzel olmuş ki. şöyle arkadaşlarla oturup muh

Berci Kristin Çöp Masalları Latife Tekin

Resim
latife tekin Bu yazar ile beni sevgili Lale Abla ( laleninbahcesi bloğu yazarı) tanıştırmıştı. Ki ne iyi etmişde bana bu yazarn bir kitabını hediye etmiş. Her seferinde minnetle anıyorum :) Sonra ben bu yazarın müptelası oldum. Hemen hemen her kitabını okudum. Bu kitabını da kırtasiye de başka bir şey bakarken gördüm ve hemen aldım. Meğersem kitap çok eski, fakat raflarda fazla bulunmadığından satışı da yok gibiymiş... üzücü... Konusu olarak da; bir ailenin İstanbul'a gelip gecekondu kurması, sonrası eş dost akraba da gelir, onlar da boş buldukları araziye ev kondururlar... sonra işadamları fark eder fabrika açmaya başlar... arada tabi yaşanan sıkıntılar, sorunlar.. devletin yıkım kararı... içlerinden uyanıkların bu kararı durdurmaya çalışması... yaşanan ölümler, çıkan kavgalar ve anlatılan aralarında ki şehir efsaneleri..... Masal tadında yine enfes bir roman. Okurken kendi kendinize şunu söylerken bulabilirsiniz ; ee bunlar hala devam ediyor eskilerde kalmadı ki..... a

İyi ki doğdummm :))

Resim
doğduğum ev Bir 19 Ağustos günü öğlen 14:00 de gözlerimi açmış hayata merhaba demişim.. Hastane sonrası bu fotoğrafını gördüğünüz evde 2,5 sene yaşamışım... O dönem annemler babaannemlerle bir oturduğundan, babanne evine gelmişim ve annemler ayrı eve çıkana kadar bu evde yaşamışız;babannem beni öyle sahiplenmiş ki; annem sanki süt annem gibiymiş. Kucağına alıp sevmesine bile izin vermezmiş rahmetli.... Gece de babaannemlerle aynı oda da yatıyormuşum ve herşeyimle ilgileniyormuş..... Tabi bu kadar sahiplenmesine rağmen rahmetli babaannemle ilgili anılarım çok da hoş değil... artık rahmetli oldu ve eski defterleri açmanın da bir anlamı yok... değil mi? Ama bu ev ve sokak ile ilgili anılarım güzel. Nede olsa çocukluğum geçmişti bu sokakta... şanslıydım mahalle arkadaşlarım vardı.. sokakta miskette oynadım/k, yakar topta, saklambaçta.... Şimdi 36 yaşı bitiriyorum... hayatım da anlamı, sevgisi büyük bir varlık ile yaşıyorum... Bana anneliği tattıran, onsuz yaşayamayacağım b

kaygılı ama umutlu günler geçerken.

Resim
Adnan binyazar/ Kızıl Saçlı Kontes  Uzun zamandır yazmadığımın farkındayım. Ama bir türlü yazacaklarımı, hangilerini paylaşmam gerektiğini bir türlü toparlayamadım. Malum gündemimiz hep aynı... Tek duam Rabbim ülkemize zeval vermesin... Bu topraklar kolay kazanılmadı..... Tabi yazmadığım zamanlarda günlük hayatımızı akışına kavuştu... Her ne kadar devamlı haber kanallarını izlesek de bir nebze rahatladık... O arada arkadaşlarla bir Avşa Adası tatili yaptık.. Tatil yaptık ama devamlı konuşmalar da sosyal medyadan gündeme bakıp, yorumlar yaptık. Deniz ve kumsal çok iyi geldi hepimize... Sabahtan akşama devamlı denizdeydik.... Temmuz Ayında Can Yayınları 5 TL kampanyası düzenledi ve haberdar olunca birkaç kitap da ben aldım... Benim baktığım DR'larda hep öykü kitapları vardı. Romanlar azdı. İyicene anladım ki öykü kitapları fazla okuyamıyorum... Çok sık okursam sıkılıyorum. Ara kitap olarak okumalıyım. Örneğin Kızıl Saçlı Kontes/ Adnan Binyazar   Belki kalemi ku