Satır Arası

Okumayı çok istediğim yazarlardan biriydi "Toni Morrison" Ve ilk olarak bu kitabı ile başladım okumaya....  "TANRI ÇOCUĞU KORUSUN"...... Kitap ismini çok sevdim. Okurken tabi içim kötü oldu. Anlatılanlar artık kanıksananlar...yeter be yeter diye bağırasım geldi. Tabi kitaplarında ki ana temalarından biri anladığım kadarı ile ırkçılık, kadın, çocuk ve taciz...tabi diğer kitaplarını henüz okumadım. Anlatım dili olarak sade lakin satır araları dolu bir kitaptı. Bu kitabında zenci kadın olmanın,  çocuk olmanın beyaz tarafından nasıl da hor görüldüğünü anlatmakta.   Mesela şöyle bir anlaım vardı; otobüse bindiysek eğer bizden sonra bir beyaz bindiyse biz ayakta gitmek zorundayız.... İnanın okurken insanlığımdan utandım. Nasıl bir egodur bu sırf cilt rengi beyaz diye......😤 Tabi kitapta ailevi meseleler,  anne çocuk arasında bağ...anennin çocuğunu hayata hazırlarken takındğı tavır... Demem o ki şiddetle yazarı tavsiye ederim.  Biyografi.info'da kend

Veee ara tatil başladı. Eğitim de yenilik ve bakalım nasıl olacak. O kadar çok eğitim sistemimiz değişiyor ki...umarım çocuklarımızın alacağı "iyi eğitim" çok uzak zamanlar da değildir... Biz de Kartal'a Umay'ın deyimi ile "topak abisine" geldik. Kardeşimgillere her geldiğimde...sokaklardan geçerken çocukluğum geliyor aklıma. Çünkü çocukluğumuzun geçtiği mahallede yaşıyorlar... 🤗 Tabi hal böyle olunca, yoldan geçen, çocukluğumdan hatırladığım büyükleri görünce... "Anammmm ne kadar yaşlanmış ya da vay be şöyle şöyle yapardı" demekten alamıyorum kendimi 😊 Hava mis gibiydi çocukları parka götürdüm, onlar oynarken bende kitap okudum biraz. Bu ara ince kitaplarla devam ediyorum. Çünkü Proust okurken biraz ara molalar iyi oluyor. Mesela netten biraz araştırdım; 2.kitaptan sonra "Emile Zola/ Suçluyorum" u okuyun diyorlar. Çünkü kitapta bir yerde "Dreyfus Davası" geçiyo ve sanırım 3.kitapta da geçiyor. Kısacık bir kitap. Kon

Hoş geldin kasım ayı...aslında bana pek de hoş gelmedin.  Annemi kaybedeli bu ay 3 yıl olacak...... İyi ki rüyalarımız varda dayanması biraz daha iyi oluyor..   Hemen hemen iki üç günde bir rüyamda görüyorum annemi. Belki bilinç altımın oyunudur bilemiyorum lakin iyi geliyor ruhuma. Geçen gün Umay'a sordum. Ananeni hatırlıyor musun?diye.... 🍁" hatırlıyorum anne,  hep örgü örerdi" dedi..peşinden de "anne, ananemi çok özledim" dedi. Tabi benim göz yaşlarım içime aktı. Bende çok özledim Umay deyip konuyu değiştirdim. Biliyordum ki ben ağlarsam bizim kız da ağlayacaktı.... Gerçekten  de annem örmeyi; dantel olsun örgü olsun çok severdi. Öyle hatırlaması çok daha iyi kızçemin. Okulların açılması ile nasıl bu kadar hızlı zaman akıyor anlamıyorum. Şunun şurasında ne kaldı yeni yıla? Geçen sene hiç bir  karar almamıştım. Zaten ondan önce aldıklarımın da yarısını gerçekleştirmiştim. Bu yıl yeniden yazasım var defterime. Gelsin yeni planlar, kararlar 😊 artık ne