Fazıl Say Akılla Bir Konuşmam Oldu...

          




 Oldum olası çok severim klasik müziği, hatta evde annem " sen acaba kime çektin derdi?" bunu demesinde ki sebepte; müzik anlayışım, yerde yemek yemeği sevmeyişim, illa sofra düzeni olsun isteyişim.

Neyse konuyu dağıtmayayım.
Fazıl Say ve Kerem Görsev'i de besteleri ve bestelerine verdikleri isimler sebebi ile çok seviyorum.
Hayatta duruşu belli kişiler...

Bu kitabında da Fazıl Say daha çok yaşam felsefesini, gençlere yaşadığı tecrübeleri ve kelimler üzerinden dünya görüşünü yazmış.

“Akılla bir konuşmam oldu”dan bir bölüm: 
İnsan iyi hissederse iyi yaşar. “İyi” ile sarmalandığında iyi şeyler üretir.
İyi hissetmeyi, iyiye inanırsa bulur. “İyi”yi kimi insan Tanrı’da bulur, kimisi meleklerde.
Kimisi çiçeklerde, kimisi ağaçlarda.
Kimisi aşkta, kimisi sevgilide, kimisi çocuklarda, kimisi müzikte, kimisi fizikte.
İyiden aldığımız güç ile ğyaşarız.
İyinin dokunduğu yerden filizleniriz.
İyiden aldığımız güç ile yaptıklarımız “umut” olur diğer insanlar için de.
Umutlar olmadan da yaşanmaz ki.
Evrendeki “iyi” bir aracı olur bir yerden dokunur, kimi zaman değişir, başka aracı ile dokunur, evrende iyi vardır, kötülerle dolu bir dünyada umudumuzu kaybetmeyelim bir saniye bile. Bu, yaşamayı iyi var eder, iyi de her an yanı başımızdadır
***
“Dünya mükemmel olmadığı için sanat vardır” der usta yönetmen Andrey Tarkovski.
Sanat, dünya üzeri pek çok kötülüğe karşı, savaşlara, ölümlere karşı, insanoğluna umut olmuştur, resim ile, müzik ile, dans ile, şiirler ile, heykeller ile. Umuttur sanat. Mozart umuttur. Chagall umuttur. Nâzım Hikmet umuttur. Yaşar Kemal umuttur.
İyinin dokunduğu yerden filizlenen yeteneklerini geliştirerek ürettiler ve kimsenin yapamadığını yaptılar.
Einstein der ki: “Aslında her insan yeteneklidir, ancak bu yeteneğin keşfi ve değerlendirilmesi, dünya üzeri bu tamamı yanlış sistemde yok oluyor; öyle ki, bir balıktan ağaca tırmanmasını bekliyoruz.”
***
Tabular ve önyargılar ile insanlar birbirini düşman ilan ediyor. Çok da iyi bir dünya değil aslında burası. Yine de umutlarınızı yok etmeyin. Bu evrende iyi de var.
***
Çok yakın bir orkestra şefi dostum, çok ünlü bir Amerikalı müzisyen, 10 yıl kadar önce kanser vakalarının en ilginç örneklerinden birini yaşadı.
4. derece pankreas ve metastazları 4. derece akciğer, 4. derece karaciğer… hepsi bir bütün. Bir buçuk yıl kadar süren bir mücadeleyi kazandı. Yendi kanseri. En zorunu.
O da hep der: “Evrendeki iyiden asla vazgeçme”
Sabırlı ol. Güçlü ol. İçine çek nefesi. Hayatı.
İyiyi içine çek.
Ara kitap olarak okunan sıcak, samimi bir kitap olmuş.
Oldum olası samimi gelir bana Ünlü Piyanist. Ve gerçekten de hakkını vermek gerekir ülke olarak ama maalesef ki...
Allah'tan bizler tarafından yeterli saygıyı görüyor diye düşünüyorum, her ne kadar bir kesim kabul etmese ki.

Oysa ki bir ülkenin refahı aynı zamanda sanatı ile de ilişkilidir.
Geçtiğimiz sene haberler de dinlemiştim. Yapılan araştırmalar da; sanatsal etkinliklere giden kişilerin daha huzurlu, keyifli ve mutlu olduğu ortaya çıkmış. Ve bu faaliyetler için illa ki zengin olmanız gerekmiyormuş da.
Düşündüğünüz de öyle de zaten.
Bugün bir Devlet Tiyatrosuna gitmek çok para gerektirmiyor, yada belediyelerin düzenlediği ücretsiz etkinlikler de cabası.

Sadece kendimize bahaneler bulmayalım yeter.