Satır Arası

Bu sene kışa iyi hazırlandım. :))) Kışlık domates soslarımdan sonra kahvaltılık biber soslarım da hazır... Dün sabahtan pazara gittik, malzemeler alındı ve eve gelip sos yapıldı. Gerçi bu sosu, işin erbabı Nesrin Ablam yaptı. Ellerin kolların dert görmesin Nesrin Abla. Bizde yardım ettik ama büyük iş ondaydı. Bu arada uzun zamandır televizyon izlemiyorum. Sosyal Medyadan gördüğüm kadarı ile yine şehitlerimiz çoğunlukta ve Allah ailelerine sabır versin. Ve sanırım seçime gidiyoruz. Düşünün bu kadar kopuğum haberlerden. Televizyondan hoşlanmıyorum bana büyük bir zaman kaybı geliyor. İzlediğim programlar elbette var ama haberlerin yanlı olduğunu düşündüğümden izlememeyi tercih ediyorum. Hepten izlemiyorum değil ara da sırada izliyorum. Sanırım bunda yaz ayının da etkisi var. Kışın daha çok izliyorum tartışma programlarını ve haberleri........ Ülkemiz için, vatanımız için herşeyin hayırlısı olsun..... Biten bir kitabımdan da bahsedeyim yazımın sonunda size :) Bence bu yaza...

Oyyy oyyyy hava miss missss benim için. Hatta Umay için bile. Kızçem o sıcak, kavurucu günler de hep uykuya yerlerde uzanarak geçti. Anladım ki bir kez daha yaz havası İstanbul'daysan çekilmiyor. Anca tatil yöresindeysen güzel geçiyor. O denizin sesi, havası ve tatil psikolojisi iyi geliyor bana. Yoksa buralarda yazın bir fena..... Neyse birkaç gündür iyiyiz. Hatta akşamları üşüyorum bile... Şikayetçi değilim. :) Ee yazmayalı ne yaptın derseniz( ki bilmiyorum der misiniz? ) Kızım düzeldi. Bu sefer de ben nezle oldum hemde fena. Neyse ki şimdi biraz daha iyiyim. Yine burun akıntım var ama en azından başım ağrıdan çatlamıyor. O haldeyken bile birşeyler yaptım. Mesela; kışa hazırlık. Salı pazarından 25 kilo domates aldık. İçine katmak için de kırmızı biber. Sonra ben biraz gündüz biraz gece kızçem yatınca iki tencere de domatesleri dörde bölüp, içlerine de kendi damak tadıma göre kırmızı biber atıp önce 1 saatten biraz fazla kaynattım. Sonra blendır ile vıztt vızztttt yaptım sonr...

17 Ağustos 1999 gecesi evde yalnızdım. Çalıştığımdan dolayı annemlerle tatile gidememiştim. Akşamları ışıklar açık uyuyordum korkmamak için. O gün ilk defa ışıkları kapatıp yattım korkumu yenmek ve yalnız kalmaya alışmak için. Ve ne hikmetse tüm camları da açık bırakmıştım " ne olur ne olmaz" diye... Ve o gece yıkımı, kayıpları büyük bir deprem oldu.... Birçok kişi sevdiklerini, evlerini herşeylerini kaybetti. Tabi ben depremi anlamadım, diyeceksiniz ki öyle bir sarsıntıyı duymadın mı? Vallahi de duymadım. Hatta depremden nerdeyse bir on dakika önce uyumuştum. Tek duyduğum bir çığlıktı. Alt komşumuzun kızı bağırıyordu. Deprem haftasından önce ki hafta evlerine balkondan hırsız girmeye çalışmış ve karşılaşmışlar hırsız da kaçmıştı. Dedim herhalde yine hırsız girdi bağırıyor komşu kızı..... Sonra sesler geliyordu. Kapılar zangır zangır titriyor, yalnız uzunnnnnnnn zamandır deprem yaşamamış biri olarak anlayamadım. Sesler gelince camdan bakayım dedim; herkes bahçede...

Ve bizim diş ateşi sandığımız  ateş bizi kandırmış. Meğersem bizim kız rüzgar almış ve kulak ve boğaz iltihabı varmış. İnternette okumuştuk ki birçok anne de yazmış. Eğer diş ateşi sandığınız ateş bir iki güne geçmiyorsa doktora götürün diye. Bende/izde takibe almıştık. 4.günün akşamı Umay'da öksürük başladı ve sesi çatallaştı. Tabi bizde kıllandık acaba başka bir şey olabilir mi diye? Ki iyi ki işkillenmişiz... Aslında bizi yanıltan Umay'ın hiçbir şekilde hastalık belirtileri olan keyifsizlik, uyku hali yada kulağını tutma durumlarının olmaması. Hatta hani sebepsiz ağlasa ağrısı olduğunda bağırsa koştururduk doktora. Sadece gece ateş olması ve diş çıkarma ayında olması  bizi engelledi. Hoş doktoru ilk günlerde getirseydiniz belli olmayabilirdi dedi.  Bizde dedik ki ilk günler öksürük olmayınca biz hiç hastalıktan şüphelenmedik. Neyse ki kızın huzurunu kaçırmadı bu durum. Anlamış oldum ki bebeği yada çocuğumuzu çok iyi gözlemlemeliyiz.  Cuma kontrol var baka...

Veee diş çıkarma ateşi ile başbaşayız cumartesi gecesinden beri. Gündüzleri pek sorun yok keyfi yerinde, gülüyor oynuyor. Tek sıkıntımız iştahsızlık ve derin uykuya geçememe. Ateşimiz genellikle 37.6 ya kadar çıkıyor geceleri ama değişken. Emdikten sonra düşüyor. Bide Allah'ım bu ateş niye hep geceleri çıkıyor? :(((( İnternette bayağı bir araştırdım. Birçok sitede yazanlara bakılırsa doktorların genel görüşü; diş çıkarma evresinde ateş olmuyor. Ateş bazen bazı hastalıklarında habercisi olabilirmiş. O yüzden sıkı takip etmek gerekiyormuş. Zaten anne yavrusunun bu durumunu ister istemez öyle sıkı takip ediyor ki... Şimdilik gözlemlediğimiz kadarı ile Umay'ın belirtileri diş yönünde. Evet bizde ishal olmuyor ama devamlı emme isteği ve iştahsızlık baş rolde. İyi ki diyorum iyi ki emziriyorum. Yoksa gün boyu yediği şey o kadar az oluyor ki bu dönemde. Hatta bazen sadece sabah yediği azıcık kahvaltı ile duruyor. Bende devamlı emziriyorum. Yazılanlara göre emzirmek çok f...