Satır Arası

Geçtiğimiz hafta arkadaşlar aradı ve hadi gelin Eminönü'ne geçelim dedi. Bende neredeyse 1 yıldır geçmemiştim... Aslında bir ara tam gezi palnı yapıyordum ki kendime Taksim'de ki patlama olunca herşeyi ertelemiştim.. Ki hala bazı yerlere gitmek tedirgin ediyor beni.... Çocuk olduktan sonra bu tedirginlik daha fazlalaştı...  Neyse velhasıl biz geçtik karşıya... Öncelik elbette olmazsa olmazımız Mısır Çarşısından geçmek oldu... Tabi alışkın olmadığımız bir görüntü vardı; poliler vardı her yerde ve arama yapıyorlardı... Elbet güvenliğimiz için ama tedirgin olmadan edemiyoruz... Ordanda Tahtakale Cad.sinden yukarı neredeyse bütün takıcıları geze geze hatta bir sürü takılar alarak yukarı ŞarkHan'a çıktık. Bilmeyenleriniz varsa muhakkak uğrayın bu hana. Aslında bundan 4-5 sene evvel daha güzeldi içi ama şimdide de görülmeye değer. Daha çok uzak doğu eşyaları ve kıyafetleri var...Birçok şeyi toptan yada tek tek alabiliyorsunuz ve fiyat olarak da çok uygun. Efenim şapka da...

Geçmiş Bayramınız Mübarek olsun blogdaşlar... Biz bu bayram da neredeyse yalnızdık. Kardeşimgiller annemlere gittiler Fethiye'ye. Hem ziyaret hem tatil oldu onlar için. Birde sevdikleri dostaları ile yaptılar ki daha bir keyifli oldu onlar için. Güneş tüm sıcaklığı ile ısıtırken bazı evlere de hüzün çöker... bayram sabahı çok sevdiğim can dostum, arkadaşım, can'ım babasnı kaybetti..... acısını paylaşmak için Sakarya'ya gittik eşimle.... ....................................... Bir eve daha hüzün düştü ve bizler hayatta kalanlar yine sorgulamaya başladık bazı şeyleri.... Hep böyle oluyor değil mi? Eğer hastamzı varsa ve hastane odalarındaysak sağlığımızı... eğer bir eve ateş düştüyse de kendi hayatımızdaki büyüklerle olan ilişkilerimizi sorgularız birkaç gün...... Rabbim sabır versin Can'ım arkadaşıma ve ailesine..... :(((( elif şafak Havva'nın Üç Kızı  Tabi bu olaylar yaşanırken kitap okumalarıma sığındım. Bana üzüntülüyken çok iyi geliyor kitap okum...

yıkanan kadınlar tie ning Uzun zamandır elimdeydi bu kitap... Başlar da biraz durağan başladı ve "eyvah okuyamayacağım bu kitabı galiba" dedim kendime.. Araya başka bir kitap daha alıp okumaya devam ederken bir baktım kitap bir açıldı, bir güzelleşti... Elimden bırakmak istemedim okurken... Uzak Doğyu hem seviyor hem merak ediyorum o yüzden daha bir keyifle okuyorum Çin Edebiyatını... Kendimize birazcık da olsa yakın buluyorum kültürlerini... Kitapta birçok detayı bir arada bulabiliyorsunuz. Özellikle o dönemin siyasi, sosyal olaylarını da güzel aktarmış kitap. Ve diyorsunuz ki "kadın "her yerde kadın ve daha fazla çile çeken, daha fazla mahalle baskısı gören taraf, varlık oluyor.... Konusuna gelince 2 farklı neslin gözünden hem o dönemi hem hayatlarında ki yaşananlara tanık oluyorsunuz..... Tabi ana karakter Çio... kızkardeşi var ki ben en çok ona sinir oldum..... Kitabın kapağında 1994 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan Japon yazar Kenza...

Kadir Gecesi Duası Kadir Gecemiz Mübarek olsun... Rabbim ülkemize sabır ve iyi günler nasip etsin.. Hatta tüm savaş olan ülkelerde acı çeken annelerin, babaların, çocukların acıları dinsin...... Hastalarımız şifa bulur İnşallah... Artık terörle ilgili duygularımızı biliyoruz... Geçen gün yaşanan olaydan sonra ruh halimi az çok tahmin edersiniz... .. ......  Evet belki de terörün niyeti "korku psikolojisi" yaratmak... evet bizleri sokaklardan soğutmak.. Ama evet korkuyorum sokağa çıkmaya, kalabalık yerler de dolaşmaya... en çok da her anne baba gibi evladımın başına bişey gelmesinden, yetim-öksüz kalmasından korkuyorum......  Ve ellerimi duaya açarken en çok ülkem için açıyorum....... Bitecek bu kabus gibi günler diyorum ve ister istemez bu karanlık duygularımı içime gömüp normal hayatıma adapte olmaya çalışıyorum.....