Yeni bir hafta.....

Yeni bir haftaya başladık. Uzunnn zamandır zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Nisan ayına geldik bile. Bazen Umay'a bakıyorum ve diyorum ki; daha dün gibi, şu ay doğacak, şöyle yaparız, şunu alırız... derken kızım 1 aylık oldu bile.
Artık çamaşır ipimizde kendisine de bolcana yer var. Hatta bizden çok onun çamaşırlarına yer var. :))))
Her geçen gün büyüyor. Geçen hafta aşısını vurdurmaya gittik ve kilo almış bizim kız, bıyda uzamış. Yanakları doldu zati :))
Artık bize gülücükler yapıyor, tepki veriyor kızımız. Ve doyduktan sonra yatağında duruyor.

Gece uykularımız şimdilik iyi. Umarım değişmez. Arada tabi geceleri mızıklandığı, sabaha karşı uyuduğu da oluyor. Zormuş uykusuzluk....  Onun dışında aynıyız biz; emir, altını değiştir, uyut :))))


Tabi bizim gündelik hayatımız dışında olanlar çok can sıkıcı. Haber bakayım diyorum ama hiç iyi haber yok. Hep kadına karşı şiddet, kaybolan-ölen-düşen çocuklar, ölen işçiler, seçim ve sonuçları.....
Zaten duyarlı biriyimdir ama anne olduktan sonra duyarlılığım ve duygusallığım daha bir arttı; izledikçe içim parçalanıyor.

Emzirirken D-Smart filmlerinden yararlanıyorum.  Evelsi gün Mona Lisa Smile filmini izledim ve çoook beğendim.

Hem oyuncular çok iyiydi hemde konu. Belki bu filmi izleyenleriniz çoğunluktadır ama benim gibi daha izlemediyseniz izleyin derim.

Özellikle erkeklerin eğitimli bile olsa evlenecekleri kadınları nasıl evde oturttuklarını, kadınların ise evlenseler bile okuyabileceklerini, çalışabileceklerini, birey olduklarını anlatan iyi bir filmdi.