Konstantiniyye Oteli

Bir çırpıda biten kitaplardan oldu "Konstantiniyye Oteli/Zülfü Livaneli"  kitabı.  Bir yanım tabi kitabın çıktığını duyunca tereddüt yaşadı. Çünkü Serenad'dan sonra Kardeşimin Hikayesi' okurken sanki Serenad devamı sanmış ve çok sıkılmıştım. 

Biliyorum biliyorum birçok kişi bu kitabı çok sevmişti ama bana pek hitap etmedi....  Okudum ama yinede yazarı çok sevdiğimden
Ne diyordum; Livaneli'nin bu son kitabı bir harika tek kelime ile....hem günümüzde hem ileri tarihli işlemiş konuyu.

Roman; büyük bir otelin açılış gecesi ile başlıyor. Hazırlıklar,  davetli listesi derken gelenlerin hayatına dair bilgiler,  çalışanların yaşamı...  Kahramanımız Zehra tarafından anlatılıyormuş gibi olsa da yazar kendi ağzından anlatıyor bence.
Çok fazla karakter var ve hemen hemen hepsi hakkında bilgi veriyor. En çok sevdiğim yön romanda yazarımız bu sefer farklı bir yazım tarzı denemiş ve her karakterin ileride ki sonunu da yazmış ve romanı bitirirken de öyle güzel sonlandırmış ki herşey her  karakter yerine oturmuş oluyor.
Evet kitap ismi, İstanbul'un fethedilmeden önceki ismi. Kısa kısa eskiye dönük mitolojik ve tarihi olaylardan da serpiştirin araya. Ve nasıl İstanbul'da her dinden,  dilden, ırktan yaşayan insanlar varsa; roman da ki karakterlerde her kesimden.  Sevdiğim bölümlerden biri de Kürt bir çocukla yapılan röportaj bölümü oldu. 

Konusu hakkında daha fazla yazmak istemiyorum çünkü okuyacak olanlarınız vardır. Diyebileceğim birşey varsa oda Livaneli harika bir kitap yazmış. Zengini de varoşlarda yaşayanı da,  İstanbul'un orta kesiminde yaşayanından en dibinde,  köşesinde yaşayanına kadar yazmış ve betimlemiş. Okurken kafa sallıyorsunuz karakterleri ve yaşadıklarını...sallayıp kafayı diyorsunuz ki; ay evet var böyle tipler 😊 

Okuyun diyebileceğim kitaplardan oldu benim içi.