Günlük.... Satır Arası....

Aslında yazacak gücüm yok inanın.....
Haberler de izlediklerim, Twitter'da okuduklarım... böyle zamanlar da nedense kelimler düğümleniyor... 
Hele hele şu en son çocuklara tecavüz, taciz olayları mahvetti beynimi diyebilirim. Ki inanıyorum ki bu yazıyı okuyanlarınız da "katılıyorum bizim de senden farkımız yok" diyordur....
Hele hele bir bakanın çıkıpta yaptığı açıklamalara ne demeli dilim varmıyor....... Ne olursa olsun, ister bir taciz ister bin taciz olsun.... önemli olan o çocuğun yaşadıkları, korkuları ve bundan sonra ki hayatı... Bunun hesabını kim verecek.......................
.............................
..............................................

Uzun zamandır gündemden dolayı yazamıyorum ama baktım yine ara veriyorum, en azından dedim yazayım da içimde ki daralma biraz azalsın...





İnanın korkudan çocukla bir yere çıkamıyoruz, hep yakın mesafe gidiyoruz gideceğimiz yere.. Bende evde fırsat buldukça kitaplara sarılıyorum, çok iyi geliyor ruhuma.
Bu arada yeni bir kitaba başladım, internette takip ettiğim birkaç blogda da görünce bu kitabı almak farz oldu bana. Önsözünü Dr.Kemal Sayar'ın yazdığı içeriği iyi olan bir kitap.
Sizinle paylaştığım sayfada ki örnek çok hoşuma gitti ve okurken ne kadar da doğru dedim kendime. Daha çok başlardayım, çok fazla şu aralar okuyamıyorum.


Sebebi de ay sonu kitap klubü toplantısı var ve ayın kitabı olan Kaderin Kızı biraz kalın bir kitap. Benim de okuma sürelerimin kısıtlı olduğunu düşünürsek, önceliğim bu kitap.

Yine okunacak kitaplar birikti ama o kitap kulesini görmek bile keyifli...

Haydin yazımı yazdım bana müsade, kız uyuyorken biraz da kitap okuyayım. :)


Yorumlar

  1. Gülşah'cığım bazen içtekiler dışa vurulmadan durulmuyor ...
    Aslına bakarsan hepimiz patlamaya hazır birer bomba olduk bu yaşadıklarımızdan sonra ...
    Çocuklar için hiç değilse daha aydınlık ve mutlu günler yaşamamız dileğiyle ...
    Kızını öperim sevgiyle ...
    Sana keyifli okumalar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hele şu sıralar hiç olmuyor Didem'cim....
      Aminnn diyorum koca bir yürekten iyi dileklerine Didemika.
      Ve bizde seni öperiz kızımla. :)
      İyi geceler,

      Sil
  2. Kitabın fotoğrafındaki sayfa çok güzel. Kendi annebabamızdan duymak istemediklerimizi çocuklarımıza söylerken buluruz kendimizi demiş ya. Bi sarstı beni. Yakın bir zamanda hiç farkında olmadan annemin bize çocukken söylediği ve ben duyduğumda kendimi çok kötü hissettiğim bir cümleyi çocuklarıma söylerken yakaladım kendimi. Kendimden beklemezdim.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Amasya Gezisinden Kalanlar....

Nerde Kalmıştık?

Günlük, Sergi Gezisi