Hüsnü Arkan ve Günce...
Uzun zamandır da Yoğurtçu Parkına gitmemiştik. Böyle parklar çok keyifli oluyor hem çocuklar iin hemde bizler için. Bizim favorimiz ya Özgürlük Parkı ya da Göztepe Parkı.
Ama iyi ki o gün gitmişiz Yoğurtçu Parkına.
Umay için de çok iyi oluyor. Scotır'ını da aldık. Koştu, oynadı, sallandı, yürüdü derken vakit nasıl geçti bilmiyorum.
Pazar günü keyifliydi ve pazartesi gününe iyi bir başlangıç oldu bizim için. :)
Dün akşam başladım ve bitti... Hüsnü Arkan/ Gülhisarlı Terziler kitabı.
Bir kasaba hikayesi kitap. Baş kahramanımızın Ayhan Demirin etrafında geçiyor zaman. Ama en çok sizi etkileyende terzi ustası oluyor çünkü bu terzi ustası okuma aşığı ve çırağına da aşılıyor.
Biraz mutsuz hayatlar kitapta anlatılanlar. Ama sizi de mutsuz etmiyor.
“İnsanlar acılarını gülümseyerek hatırlamayı ne ara öğrenirler? Hemen mi? Çok sonradan mı, yaşlanınca mı? Artık bu soruların cevabını biliyorum sayılır. Her soruda, her hatırlayışta yeniden öğreniyoruz. Bu eğitim galiba hayatın sonuna kadar bitmiyor. Önemsediğimi kimse söyleyemez ama benim de bir acım var.” (s.53)Bakış açısını, kalemini ve elbette yorumunu çok seviyorum Hüsnü Arkan'ın.
Birde kitapta tevekkül çok fazla, sanıyorum bunda yöresel etkiler de bulunuyor...
Ara ara bazı cümleler uzatılmış olsa da tam bir ara kitaptı. yapın çayınızı, alın kitabınızı ve okuyun. Ve bir bakmışsınız kitap bitmiş sizde yeni kitaba başlayacaksınız.
Bir seneden beri listemde alınacaklar arasında duruyor bu kitap... Neyi bekliyorsam :/ Okuma hızımın düşmesiyle alakalı tabi ki bu durum... Seni gördülçe feci özeniyorum bilesin :)
YanıtlaSilAl ve oku diyebilirim Şebnem'cim. Çalışırken hem iş hem ev biraz yorucu olabiliyor bende evdeyim diye bu kadar okuyabiliyorum. :)
SilÖperim çok sevgiyle.
Tevekkül hem iyi hemde yanlış yorumlanınca kötü aslında.
YanıtlaSilKesinlikle kadriye, aynı şey KAdercilik anlayışında da geçerli. Bir çok kişi o kadar yanlış anlayıp davranıyor ki....
SilAlakasız olacak ama kitabın kapağı da çok hoşmuş Gülşah :)
YanıtlaSil