Ne Para Ne saat Ne Kasket vs..

 Selâmlar ☺️ 

Ha yağdı yağacak derken, bu sene karı gördük, iki üç günlük olsada❄️☃️⛄❄️ özellikle lapa lapa yağarken izlemenin keyfini özlemişim 🙏🏻

Hatta şu an yazarken de inceden yağıyor ☺️

Tabi haklı olarak sabahın yedisinde baba kız inip kardan adam yaptılar. İyi ki yaptılar çünkü saat dokuzdan sonra erimeye başlamıştı kar. Bu arada antrenman sadece bir günlük iptal edildi 🙈 neyse ki sabahlar bizimdi...🙂

Onun dışında çok severek izlediğimiz "Cobra Kai" dizisini bitirdik. Özellikle finali efsaneydi ...  Tekrardan ilk çekim filmlerini izleyeceğim.  Üstüne iki tanede kitap bitirdim. ☺️ Yorumlarımı şöyle ekledim...

Bu kitapta iç monologlar çok fazla ve yorucu. Zaten anlatıcı da bundan biraz muzdarip ve vermek istediği mesajda bu olabilir diye dusundum okuduktan sonra. Çünkü diğer kitabı da böyledi. Varoluşsal sorgulamalar, hatta hemen hemen her şeyi sorgulamalar çok fazla ve bundurum da zamanla sizi yanlızlığa iter. Tanı anlatıcının çocukluğu da çok sosyal geçmemis, savaş sonrası ailesinin duygusal tavırları.  Babasının ve annesinin üzerinde ki baskısı. Ayakta kalması için mücadele ve sonrasi daha çok daraldığında sokaklara kendini atması... Felsefesi olan bir kitap. Birazda depresif.
Okurken yer yer " o kadarda takılma yahu" derken buldum kendimi 🙈
Arka kapak yazısı şöyle der;
   🤚🏻🧢💵⌚  " Her ‘eş’in gelecekteki ‘eski’liğini içinde barındırdığını fark eden kahramanımız sadece evliliğin değil, yaşam, anne-baba, çocukluk, yaşlılık, ölüm gibi konuların da gittikçe çetrefilleştiğini görür. Halbuki bir zamanlar, yaşlandıkça tüm bunların biraz daha açıklanabilir olacağını düşünmüştür. Yine keskin gözlemler, derin düşünceler ve kendine has bir yalnızlık öyküsü. Wilhelm Genazino’nun ölümünden önce yayımlanan son romanı olan ve önceki romanlarına göre yoğunlaşan melankolisiyle, sıklaşan geriye dönüşleriyle okurunu insan ruhunda uzun bir gezintiye çıkaran Ne Para Ne Saat Ne Kasket, Tevfik Turan’ın Almanca aslından çevirisiyle.

Bazen canımız çok acır ve o ortamdan kaçıp gitmek istersiniz, kimsenin sizi tanımadığı bir yere. Hele burası ada ise daha bir iyi gelebilir size. İşte kitap tam da böyle başlıyor...... 

Bu kitabı okurken hep şunu düşündüm; insan eşine güvenmeyecekde kime güvenecek?.... 

🌊🌊🌊 "Bir erkeğin kabahatleri için bir kadını suçlamak şarttır."

🌊 "Hiç anlamadığı şeyse dinin egoda değil ruhta başladığıydı."....

 

  Velhasıl incecik ama alt metni dolu bir kitap okudum.