Karanlık, yağmurlu bir gece ama....

Sonbaharı severim hele yağmurluysa... Artık Kış mevsimi yüzünü gösteriyor yavaş yavaş...
Aslında yağmuru hem severim hem sevmem, hüüznlü kılar bir yerimi; üşüyenleri, sokakta kalanları, evinde yakacağı olmayanları, damı akanları... düşünürüm.
Amam bir tarafımda cama vuran sesini, havayı biraz kaptmasını seviyor. Ruhuma iyi geliyor......
Kitaplarım, bitki çayım.... nasıl bir huzur bu Allah'ım, herkeze nasip etsin. :) Veee bu satırları yazarken radyoda sevdiğim en güzel parça çalıyor; İntizar söylüyor, Büyük İnsan... nasıl sözlerdir böyle. Ve ne kadar da gerçek... kendini büyük gören ne çok insan var, hiçliği hiç yaşamamışlar ve bu gidişlede yaşayamayacaklar... yazık...
Neyse.........
Bu anların tadını çıkartmalıyım. Sevenleriniz varsa sizde çıkartın tadını derim naçizane. :)



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Amasya Gezisinden Kalanlar....

Nerde Kalmıştık?

Günlük, Sergi Gezisi