Ve eve varış.... :)


 Cumartesi akşamı annemle İstanbul'a varmak için çıktık yola. :)) Annemin yükseklik korkusu olduğundan otobüsle vardık eve. 4 yıl olmuştu neredeyse otobüs ile uzun bir yolculuk yapmayalı, iyi geldi. Yol boyunca neler geçti aklımdan, gözümün önünden.... Mesela eskiden otobüslerde cep telefonu açık olmazda, hatta telsiz telefonlar olurdu, sizi yolcu edenler otobüsün telefon numarasını alırlardı, her ihtimale karşılık.  v.s....
&&&Merak eden arkadaşlarım var blogtan biliyorum ve hemen müjdeli haberi veriyorum bu kontrolde de annemin sonuçları aynı temiz çıktı. 3 sonra tekrar rutin kontrele çağırdı doktor.

Sabah vardık eve, nasıl özlemişim evimi, eşimi anlatamam. Ne kadar ananın babanın evide olsa insanın kendi evi, düzeni gibisi yok. Annemlerde güzel geçti günler, komşular geldi,  bizi çağırdılar bahçelerine. Gözlemeler açtılar bana uzaktan geldim diye. Hepsinin ellerine sağlık. İstanbul hakkında genel soruları ise; " çok kalabalık değil mi?" ve en büyük hayalleri hanımların İstanbul'a gelmek, vapura binmek, gezmek.... İnşallah birgün hayalleri gerçek olur ve bu kalabalık ama büyülü şehre gelirler....  Portakal ve limon ağaçlarının görüntüsü, kokusu bir harikaydı.... 
Bu arada Asortik Krep ile buluştuk ve kahve eşliğinde biraz sohbet ettik. Sıcak karşılaması için kendisine burdan da çok teşekkür ederim. 

Dün de kardewşim çoluk çocuk ve kuzenler hoşgeldinize geldiler. Bal böceği yeğenim her geçen gün büyüyor ve bizi şaşırtmaya devam ediyor. "hala" yerine "ala" demesine bayılıyorum, ardından da öpücük veriyor ohhh keyfime diyecek yok....

Keyifli, sohbetli bir akşamdan sonra bugüne temzilikle başladım, hava güzel olunca çamaşırlar da yıkandı, akşam yemeği derken... sıra blog yazısına geldi. :) Birazdan da sizin yazılarınızı okuyacağım sonra da bir film izlerim derken hop yatma vakti....
Herkese iyi haftalar, bana müsade... biraz da fotoğraf ekleyeyim değil mi? :)))



Dalyan




otobüste de film keyfi :)

kahve olmazsa olmazımız...

Yorumlar

  1. Gülşahcım Hoşgeldin:)
    Annenle ilgili haberlere sevindim, tekrar geçmiş olsun...
    Neresi olursa olsun insanın evi gibi yok değil mi?
    Gelir gelmez işlere başlamışsın, haklısın ya...
    Mustafa filmini ben çok beğenerek izlemiştim.
    Kendine iyi bak canım, görüşmek dileğiyle:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduk canım. Annem adına sağol.
      Vallahi yok kendi evim gibisi. Başladım bitirdim bende biraz yoruldum ama değdi, aklımda ki ev ile ilgili toparlamaları da yaptım.
      Sağol sende kendine iyi bak, görüşmek üzere.

      Sil
  2. Hoşgeldin Gülşah: )

    Annen için sevindim...

    Insanın gercekten kendı evı gıbısı yok: ) Fotoğraflar çok güzelmiş...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduk canım. :) Annem adına teşekkür ederim.
      Valla yok Ayşegül'cüm.
      Görüşürüz.

      Sil
  3. Hoş geldin Gülşah...Gerçekten de kendi evin gibisi yok...

    Annenin sonuçlarına çok sevindim.Hep böyle devam etsin inşallh...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduk Lale Ablacım.
      Annem adına teşekkür ederim, aminnn.

      Sil
  4. hoş geldin canım ya, dün de yazmaya çalıştım yorum ama bir türlü olmadı , tekrar geçmiş olsun inş..:)

    YanıtlaSil
  5. Çok sevindim geri dönmene ve kendini çok iyi hisstemene :) fotoğraflar harika insanın burada kendini iyi hissetmemesi imkansız zaten.
    Ama Gülşah boşuna demiyorlar dimi Evim Evim Güzel Evim diye :)
    Hoşgeldin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduk Aslı, sağol.
      Kesinlikle yaşadığın ev gibisi yok, her ne kadar ailemin yanında da olsam bir parçam burdaydı.
      Görüşmek üzere.

      Sil
  6. Tekrar beklerim.. Annene selamlar :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler. İstanbul'a geldiğinizde bende beklerim.
      İyi akşamlar.

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Amasya Gezisinden Kalanlar....

Nerde Kalmıştık?

Günlük, Sergi Gezisi