Soma...İlk Anneler günü...

İlk anneler günümü kutlamış bulunuyorum. Her ne kadar böyle günleri kutlamasam da ilk olmuş olmanın verdiği mutluluk başkaydı.

Hem kızımla olmanın verdiği mutluluk hemde Toprak Cem'in ilk kutlayışı anneler günümü.

Sabahtan telefon açıp; hala anneler günün kutlu olsun. Size gelebilir miyiz?"

demesi beni benden aldı. 

Çok güzel birgün geçirmiş oldum. Ve kuzumla oynarken aklımdan arkadaşlarımın dedikleri geçti.

---- Kendi çocuğun olsun Toprak Cem daha geride kalıcak bak göreceksin... evladının sevgisi daha ağır basacak... v.s... gibi

Oysa ki blog biliyor musun hiç de öyle değil. Hatta daha da bir arttı sevgim anne olunca kuzuma. Sonuçta Toprak benim canımın canı. Ve benimde canım. Toprak Cem ile aramızda acayip bir bağ var bunu hissedebiliyorum. Diyeceksin ki normaldir. Hayır öyle değil... nasıl tarif ederim bilmiyorum. Bakışlarından, konuşmasından anlıyorum kuzumun.

 Öyle dillendi ki öyle güzel cümleler kuruyor ki balım. 

Üstünü giydirirken "ablacım gel" dedim. Hemen bana;

**** Hala bana "ablacım deme halacım de" dedi. Anam dedim nasıl da herşeyin farkında. Tamam halam dedim bende. :)))

Kızımla babası da bana hediye olarak kaşe almışlar. :) Salyongoz sevdiğimden kaşeye de eklettik. :) Artık kitaplarımız da aile kaşemiz basılı olacak.

Arkadaşlarım da  ilk  anneler günümü kutladılar. Hepsine burdan da teşekkür ederim.

Veee dünden beri ülke olarak canımız çok yandı. Soma'da ki maden göçüğü.... o annelerin, eşlerin, kardeşlerin yerine kendimi koydukça.... içim daha bir acıdı, yandı...


.........................
Ülkem başımız sağolsun...