Ölüm..........hemde en acısından.................

Hepimizin şahit olduğu bir fotoğraf karesi var.
Şuan buraya yüklerken bile boğazım düğümlendi, içim tekrar tekrar acıdı...
Mülteci olmak, savaştan kaçmak..... kendimi koyuyorum onların yerne ve fena oluyorum......
Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın.... Dini, dili, ırkı ne olursa olsun.

Çok şey yazıldı, çizildi, kınandı..... çözümler olmadıkça neye yarar ki......

Düşünüyorum, düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Ne zaman ülke olarak bu hallere geldik.
Ki bizler kürt, alevi, sunni, boşnak komşularımızla iç içe yaşayan bir milletiz. Hatta Avrupa Yakasında oturanların komşuları arasında Ermeni, Yahudi, Hristiyan'ı bile vardır.
Hiç hatırlamıyorum eski komşuluklarımız da; komşularımızla mezheplerinden dolayı sorun yaşadığımızı. Genelde sorunlar politikacılar, siyasetçiler arasında oluyor.
Fakat son yıllar da sokaklara taştı, terör olayları arttı, hele de doğuda bir çok evin ocağına ateş düştü, bağırları yandı anaların.........,,

Öyle korkuyorum ki savaştan......

Diğer blogdan Güngör paylaşımının başlığını ve içeriğinde öyle güzel anlatmış olanları. Yazısının başlığı;
Bizi Allah'a Şikayet Et"... demiş. Gerçekten de şikayet etsin ölen yavrularımız insanlığımızı, bencilliğimizii.......

Daha fazla yazamayacağım....... bu konu hakkında. Tek dileğim savaşlar biran önce bitsin ve bu insanlar göç etmek zorunda kalmasınlar yurtlarından......






Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Amasya Gezisinden Kalanlar....

Nerde Kalmıştık?

Günlük, Sergi Gezisi