Yaşar Kemal Neredesin Arkadaşım ve Enginar Mevsimi

 Geçen hafta bir ara kitap okuyayım dedim kalemini, olaylara bakışı açısını, yorumlayışını ve halktan biri olan Yaşar Kemal'in 1975 yılında gazete için yapmış olduğu röportajların toplamı olan " Neredesin Arkadaşım" kitabını okudum....
Sokakta yaşayan kimi evinden kaçmış, kimi mecbur kalmış çocuklarla yapmış olduğu sohbetler ve onların hayatına dair aktardıkları var kitapta... Tabi okurken içiniz cız ediyor, sokakta karşılaştığım o çocuklar geldi aklıma...
Ve onları doğuran annelere kızgınlığım geldi aklıma...
Evet kimi " mecburdum, kimi bilemedim" diyebiliyor bu annelerin.. bence ( yaşamayan bilemez farkındayım ama yaşam koşullarım eğer çocuk bakmaya uygun değilse doğurmamayı tercih ederdim şahsen)
Ve kitaba da ismini veren bir sokak çocuğu. Yaşar Kemal onlarla konuşurken samii ve bazı şeyleri de sır olarak kendinde tutmuş bir yazar. Çünkü onların güvenini kaybetmek istemiyor ve çocuklardan biri hayatını ve yaşamını anlatırken "arkadaşım" diyor Yaşar Kemal'e; ve onlar için birine arkadaşım demenin çok önemli olduğunu, o kişiye güvendiklerini ifade eden bir şey olduğunu açıklıyor...
Tabi hayatları zor, kendi çocuğunuz geliyor aklınıza sonra da diğer çocuklar...
Çocuklar önemli hele geleceğimiz ve gelecekleri için çok önemli...

Bir çocuğun bile elinden tutabiliyorsak ne mutlu bize.....

Bir diğer kitabım da ara kitap olarak okuduğum Enginar Mevsimi/ Lüset Kohen Fins ' e ait. Sevdam okumuştu ve tavsiye etmişti.
İçinde çok fazla özlü söler ve cümeleler bulabilirsiniz. Akıcı bir dili var yazarın. Aslında bir aşk hikayesi gibi ama aynı zamanda bir hayat hikayesi..
Beni biraz sıkan şeyse kişisel gelişimin roman tarzı gibi yazılmış olması.
Ama su gibi aktı  diyebilirim. Not ettiğim birkaç cümle oldu...

Alıntılar;


Ne kadar cesur ve açık sözlü olursan ol, bu hayatta yediğin en esaslı darbeleri sadece kendine saklarsın.

Her şeyden bir anlam çıkartmaya çalışmak adamı erken yaşta eritir.

Hiçbir insan hayatı kadere karşı sigortalanamaz. Hem zaten öldükten sonra teselli ikramiyesini kim ne yapsın?

Hayallerim, nefsim ve bedenim… Bu üçlü benim yüzümden inanılmaz darbeler yedi bu hayatta.
Aradan çeyrek asır geçmeye görsün, çok şey değişir bu hayatta.