Günaydın 🪷 💫 Geçtiğimiz hafta yaşadığımız deprem hepimizi biraz daha salladı Çok geçmiş olsun hepimize. Deprem çantamız hazırdı, Hatay depreminden sonra yapmıştık. Ortalık sakinleyip, deprem durunca, çanta ve suyumuzu alıp dışarı çıktık. ... İşte hayat bu kadar.... Bunların dışında hayat akışında.... Okuduğum kitaplarla geldim ☺️ "Çimento" sadece bir fabrikanın tamir edilmesi hikâyesi değil; aslında bir toplumun ruhunun tamir edilmeye çalışılmasıdır. Roman boyunca hissedilen en temel duygu yeniden başlama arzusudur. Gleb, eve döndüğünde sadece fabrikayı değil, karısını, arkadaşlarını, bütün yaşam tarzını değişmiş bulur. Bu, sadece onun yaşadığı bir yabancılaşma değil, bir kuşağın hissettiği geniş bir kopuştur. İnsan ilişkileri üzerinden de çok şey anlatılır: Çimento, bireysel zaaflara karşı kolektif umudu koyar: İnsanlar bocalar, hata yapar, umutsuzluğa kapılır ama sonunda hep birlikte ayağa kalkmaları gerektiğini öğrenirler. Gorki burada, ins...
Ezginin Günlüğü'ne ben de bayılırım...
YanıtlaSilGülşahcığım, bugün blogunu epey gezdim, gebelik günlerini, günlüklerini okudum. annenle ilgili yazdıklarında boğazım düğümlendi. aynı acıyı aynı zamanlarda yaşadığımızı biliyordum ama ben anca anca kendime gelebildim ve anca şimdi bloga zaman ayırabiliyorum. malum bir de hamileliğimin ilk dönemi zorladı beni. şimdi daha iyi hissediyorum, sana da uğramak istedim :)
Merhaba Dilek. Evet aynı zamanda yaşadık bu acıyı... bende şimdi şimdi fark ediyorum ki "kendimi hep dışarı atmışım" hep kalabalıklara karışmışım...
SilVe şimdi daha zor geçiyor benim için bazı şeyler...
Hamile olmana çook sevindim. Muhteşem bir mucizeyi yaşıyorsun. Rabbim sağlıkla almayı nasip etsin bebeğini Dilek'cim.
Öperim kocaman seni, iyi akşamlar.
Çok severim farkettim ki uzun zamandır dinlememişim Ezgi'nin Günlüğünü...
YanıtlaSilöperim
Bende çoooook öperim seni güzellik. :)
Sil