Umay'lı Hayat....

Tatil öncesi Umay için çevremizde ki Devlet Okulları ile görüşmeye gittik.

Parkta ki biz annelerin yaz ortasından beri konusu çocuğumuz hangi kreşe vereceğimiz?
Bazı anneler özel kreşlerden yana.

Bana sorarsanız devlet okulu kreşlerinden yanayım. Önemli olan iyi bir öğretmen bulmak çünkü. Karı-koca aynı düşünüyoruz.
Nedense bana sırf oyun oynayacağı, arkadaş edineceği okula devasa paralar vermek doğru gelmiyor. Diyebilirsiniz ki; arakadaşlıklar da önemli...elbet önemli.
İyicene araştırdık ve evimize yakın okula yazdırdık Umay'ı.

Bana kalsa bu sene de göndermezdim. Çünkü evde etkinlik olsun, oyun olsun oynuyoruz. Park deseniz oda gani gani... bi gidiyoruz en az 3-4 saat parktayız.

Ama yetmiyor. Artık kendide istiyor.
---- Anne benim okulu tatil açılsın gidicem, anne neden ben okuma yazma bilmiyorum? Anne bende okula gidicem"
 vs.. şeyler söyleyip duruyor.
Birde parkta süreklilik olmuyor arkadaşlık anlamında.
Evet çoğu zaman aynı çocuklarla karşılaşıyoruz ama oyun kurma veya paylaşım açısından yeterli olmuyor.

📌O yüzden bizde yazdıralım dedik. Yarım gün öğlenleri gidecek. Çok mutlu okula gideceği için. Umarım sever okulunu kızım.

 Düşünüyorumda gerçeken de belirli bir yaştan sonrası öyle hızlı geçti ki...anlamadım bile. Eğer unutmayayım diye defterine yazmasam herşey uçup gidiyor gibi aklımdan.

📌Oysa ki her anını, her hareketini, her cümlesini hatta kelimesini unutmak istemiyorum. Satır satır hatırlamak istiyorum.
📌Mesela 3 yaş sonrası o kadar büyüdü ki davranışları, hareketleri ve cümeleleri.
📌Artık dışarı çıktığımız da elimizi tutup yürüyor ( bu çok öenmli biz anne babalar için 😁 )
📌Bekle bizi daha alışverişimiz bitmedi dediğimizde de bekliyor ( bakın buda önemli bir şey)
📌Bir olay olduğunda öyle yorumlar yapıyor ki bazen şaşırıp kalıyorum.
vs... tabi bunlar bitmez. :))))

Şimdi sıra okul alışverişimiz de. Nasıl duygulanıyoruz anlatamam. Devamlı dilimiz de " ay bu kız ne zaman bu kadar büyüdü de okullu oldu"  " amanda aman okul alışverişine mi çıkıcaz?" diyip diyip duruyoruz.

Bizdeki halleri görende tek bizim kız büyümüş de okula gidecek sanır,  :))))

Napalım bizim için ilk ama :))))









Yorumlar

  1. Benim için de öncelik eve yakınlığı oldu. Metos hep devlet okullarında okudu zaten. Bilgiç'de okul değişince özele aldık ama okul inanılmaz kalabalıklaşıp o da burs kazanmasaydı yine almazdım. Önemli olan sevgi dolu öğretmeni olması, öğretmenini severse gerisi önemli değil.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Handan Abla.
      Ne güzel demişsin önemli olan öğretmen ve yaklaşımı.
      Elbet özel okula karşı değilim belki ilerki okul hayatında bizim kızda okuyabilir.
      Sevgiler, iyi gceler.

      Sil
  2. Hayırlı uğurlu olsun Gülşahcım, maşallah Umay'a.

    YanıtlaSil
  3. Umarım en güzel olur, Umay adına, sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. Çok çok iyi değilse ben özellere karşıyım. Çünkü bir şekilde kaliteden çalıp para kazanma derdinde oluyorlar. Özel hastanelerde de durum aynı. Personele yeterince maaş verilmiyor mesela o da oradaki çocuklara yansıyacaktır...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Amasya Gezisinden Kalanlar....

Nerde Kalmıştık?

Günlük, Sergi Gezisi