Satır Arası

İyi haftalar herkeseeee. Ne var ne yok blog. Beni soracak olursan içgüveysinden hallice diyebilirim. Sanırım bahar beni de vurdu. Uzun zamandır havalar kötü diye bide üstüne grip salgını var diye pek dışarı çıkamadık. Kızı hasta etmeyelim dimi ama....? Böyle olunca tabi bünye devamlı dışarı çıkmaya alışık olunca sıkıldım tabi evde... Bizim kızı soracak olursan da yürümede ilerleme katettik, artık öyle hızlı ve sessiz ki yetişemiyorum. Hele açık kapı görmesin hop o oda da.. :)))) karıştırmak gerek ama dimi... fırt orda fırt burda :) bazı şeyleri öğretmeye çalışıyorum; örneğin altını değiştirdikten sonra bezini ona veriyorum ve birlikte atmaya gidiyoruz, ben kapıyı açıyorum Umay Hn. kendisi çöpe atıyor. Tabi bir mutlu bir mutlu. O mutlu ben mutlu. Konu "çocuğun" olunca hiç bitmez anlatılacaklar blog. O yüzden fazla da sıkmadan diğer yaptıklarıma geçeyim. Bu arada ayın birinde "Ayın 1'i Kilisesi"ne gidicez. Gidip görmek gerek dimi çok duydum bu kil...

  Herkese iyi haftalar. Bu hafta "Su, Ormancılık ve Down Sendromu"haftası. Kutlu olsun, inşallah daha duyarlı farkında bir nesil oluruz. Elimizden geleni yapar, eğer hiçbir şey yapamazsak doğaya zarar vermesek, pisletmesek de olur. En azından bunu yapalım.  Havalardan mıdır nedir üzerimde bir ağırlık, isteksizlik var anlatamam. Böyle sanki devamlı bunalımlardayım gibi hissediyorum kendimi. Sanırım diyorum kendime hava geçişlerinden Gülşah geçecek. Bu kelimeyi de ne çok kullanmaya başladım hayatımda; "geçecek" gerçektende geçecek mi? bilmem...zamana bırakalım dimi... herşeyi uzun uzadıya düşünmekte üstüme yok bari bunu zamana bırakayım... Bitirdiğim kitaplardan bahsetmek istiyorum size. Bu sefer okuduğum üç kitap da YKY serisinden. YapıKredi Yayınlarını seviyorum özellikle de kapak tasarımlarını ve siyah oluşları beni çok etkiliyor. Tabi bunda siyah rengini sevmemde etkili. Can Yayınlarının çok beyaz oluşu örneğin bana itici geliyor. O yüzden YKY ve İş...

Geçtiğimiz hafta Umay'ın 1 yaş doktor muayenesi vardı. Öncesinde de 1 ya aşılarını olduğundan kızım çok ağladı doktorda. Doktorumuz kan tahlili ve idrar örneği istedi. Anam ne zormuş bebekten idrar örneği almak ki biz hala alamadık. Çünkü Umay ogün nerdeyse hiç işemedi gibi bişey. Psikolojiktir diye düşündük sonra ki zamanlarda da bir türlü alamadık örneği. İnternette bir sürü yöntem okuduk; bir bezini tez bağladık üstüne tekrar bezledik ki işerse hemen kaba dökelim diye. Sonuç "cık" olmadı. Hastanenin verdiği torbalarla denedik yine olmadı. Suyu açtık, fön makinesi çalıştırdık yok valla bir türlü alamadık..... Artık doktora gidince sorucam başka bildiği bir yol var mı?.... Kan sonuçlarımızı göstermedik daha umarım bişey yoktur. Ben Akdeniz Anemi taşıyıcısı olduğumdan ona da bakacaklar. Bakalım bizi neler bekliyor? Tabi kan alırlarken ortalığı yıktı bir ara bayılacak zannettik, kendinden geçer gibi oldu. İyi kötü atlattık artık sonuçlara bakmak gerek. Vel hasıl d...

Keyifli pazarlar★★☆☆♡♡♡♥♥♥♥

Bugün güneş gülümsedi yüzümüze... Ama geçen sen dün bir aileye acı düştü; evlatları Berkin Elvan'ı gencecik yavrularını kaybettiler..... Tam da içim burkularak okurken kitabımı dün Berkin Elvan'ı da ekledim iç acıma.... düşünün halimii...... Allah sabır versin evladını kaybeden anneye-babaya..... "DarAğacında Üç Fidan/ Nihat Berham" kitabını okudum ama o mu beni okudu ben mi onu okudum bilemedim. Hayalimde canlandırmaya çalıştım, idama çarptırıldığımı; geride bıraktıklarımı, ailemi.... Yazar Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan'nın vatanseverliğini, bu ilke için canlarından vazgeçişlerini, ailelerini, adaletin uyguladığı haksızlığı yazmış bu kitabında. Belki çoğunuz okumuştur bile bu kitabı. O yüzden uzun cümlelere gerek yok sanırım..... O zaman yaananların bir benzeri günümüzde yaşanmaya devam ediyor, aslında pek de değişen bir şey yok bence adalet sisteminde... sadece uygulanış biçimleri değişmiş.... Böyle işte blog. kapağını kapattım kitabı...

Hep diyorum iyi ki bizi ailesi olarak seçmiş Umay ve evet Umay bizim kızımız olmalıymış. Her anne-baba gibi  çook mutluyuz. Veeee cumartesi günü kızımızın 1.yaş günü partisini sevdiklerimizle kutladık. Sabah uyandığımda aklımdan neler neler geçti. 1 sene de nasıl da değişti hayatımız eşimin ve benim. Artık ailemizin bir ferdi daha vardı ve büyümesine tanıklık ediyoruz. Doğana kadar; acana nasıl biri olacak, kime benzeyecek?... 3 aydan sonra ne zaman emekleyecek, ilk "anne mi baba mı" diyecek? ne zaman yürüyecek derken... Kızımız ufaktan konuşmaya, yürümeye başladı bile. Artık birçok isteğini parmağı ile göstererek yada başıyla işaret ederek anlatıyor. Tabi biz nasıl mest anlatmama gerek yok değil mi? :))) Neyse işte partimizi yaptık, sağolsun ailemin ve  arkadaşlarımın desteği çok oldu. Pastamızında çok özel olmasını istiyorduk ve Umay'ın simgesinden yaptırdık. Umay ismi çok özel bence ve kızımız bunu fazlası ile taşıyor. İnşallah hep böyle güleryüzlü, sosyal bir...

 Nasıl da bir sene geçmiş inanamıyorum blog. Ve biz Umay için parti hazırlıkları içindeyiz. 3 Mart haftaiçine denk geldiğinden cumartesi günü evde yapacağız yaş günü partisini sevdiklerimizle. Ve ne çok sevenim, dostum varmış ki bana o kadar az yapılacak şey bıraktılar ki. Süslerimizi aldık, Umay'ın kıyafetini, ayakkabılarını aldık. Bir saç bandı kaldı onu da halletik mi tamam.  Çağrılacak kişlerle konuşuldu. Liste yapıldı unutmamak için.  Yemek listemiz hazır, pasta ve kurabiye siparişimiz verildi. Ev temizliği derseniz yavaş yavaş yapılmakta.  Bizde bu hafta ve önümüzde ki hafta hazırlıklarla geçecek blog. O yüzden az uğrayabilirim sana ve size arkadaşlarım.  İyi pazalar. :))