Ev Hali, Vahşetin Çağrısı Jack London

 Yine uzun bir ara vermişim yazmaya.Bu hafta  sakin, evde geçti sayılır. Zaten Umay ile zaman nasıl geçiyor bende anlamıyorum. Birde artık havalardan mıdır yoksa ruhumdan mıdır; daralmış vaziyetteyim. Birçok şeye zaman yetiremiyorum....
Kafam da bir sürü şey dolanıyor ama yaptıklarıma baktığınız da elle tutulur çok az şey var.
Tek tesellim ve huzurum kızım.
Bu aralar 2 yaş sendromu yaşıyoruz. Her şeye "anne ben yaaa" diyip el atmalar mı dersiniz, daha yaklaşmadan bakışırken bile çığlık atmalar mı dersiniz.... Anam ne çok yaş sendromları varmış çocukların da biz bilmiyormuşuz.  Hatta ara ara durup dururken gözlerimin içine bakıp ufak bir çığlık atıp sonra da gülüyor. Tabi bende çoğunlukla sessizce gözlerinin çine bakıp izliyorum. Eee tabi arada kızdığım, " bağırmana gerek yok Umay" dediğim durumlar da yok değil. Evet sabırlıyım ama insanım da aynı zamanda. :)
Yine bu aralar çekirdeğe sarmış durumdayım, oturuyoruz ana kız çekirdek çitlediyoruz. Umay'da ufaktan öğrendi çekirdek açmayı... çabuk öğreniyor inşallah ilerde de böyle devam eder.

Altta gördüğünüz kek, kurabiye kabını aslında ben kızım çoraplarını içine koysun ve dolaştırsın diye almıştım biliyor musunuz? :))))))) Öyle keyif alıyor ki bunları yaparken, gözlerinin içi gülüyor ve hep dediğim gibi; o mutluysa...ben de mutluyum.

Umay gel fotoğraf çekilelim dedim ve ortaya bu pozumuz çıktı. :)

Geçtiğimiz sene DR'dan E-Kitap almıştım. Onlar da birkaç kitap da ücretsiz yüklemişler. Onlardan biri de Jack London'ın kalemine ait olan Vahşetin Çağrısı.
Kesinlikle harika bir yazar, özellike bir köpeğin gözünden konuyu işlemesi, onlarında duyguları var demeyi farklı şekilde yazması ve okuyucu etkilemesi çok iyi. Ki Beyaz Diş kitabı da bir o kadar iyidir.
Sadakat, insan hırsı ve hayatta kalma mücadelesini aktarımını okuyorsunuz bu kitapta.

Kendi Gecesinde/İnci Aral kitabımın bitmesine çok az kaldı. Bu aralar çok sık okuyamıyorum. Bugün yarın biter ama.


İŞte böyle blog.

İyi geceler iyi pazarlar herkese.