Satır Arası

Dün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum size ki bu tarz olaylarla çevremde de karşılaşıyorum... Beni çok rahatsız ediyor daha doğrusu itici geliyor.... Akşam üstü kitap kulübü toplantısına giderken, iki kişinin sohbeti geldi kulağıma. Geldi çünkü bağıra bağıra konuşuyorlardı. ben yokuş aşağı inerken onlar da yokuş yukarı çıkıyordu. İki bayan biri 50'li yaşlarında diğeri de 40'lı yaşlarındalardı sanırım; en azından dışarıdan bakan bir göz olarak bana öyle geldi ;) Neyse aralarında az biraz mesafe var; yaşlı olan teyze bağırıyor diğerine "kız sen iyicene kilo aldın he" diğeri de.. ---------- Sağol yani ...abla. Çok motive ettin beni ( gülüyor arada da) -------Daha iyi ya işte ona göre yeme sende iyicene şişmişsin... ............. gülüşmeler, arada konuşmalar..... ............................................... Tabi ben gerisini bilmiyorum çünkü yoluma devam ettim. Tabi böyle bir şeye tanık olunca düşünmeden edemedim yol boyunca... Ne kadar köt bir sohbet,

Veee bugün günlerden Kitap Kulübümüzün toplanma günüydü.  Bu ay ki kitabımız Selçuk Altun/Senelerce Senelerce Evveldi" Tabi ben kitabı bitiremediğimden fazlaca yorum yapamadım. Hatta giderken içten içe üzülüyordumda... kitabı bitirmeden gidiyorum diye... Çünkü bir türlü kitaba adapte olamadım. Oysaki yazar bir derya deniz... bilgisi, birikimi ve yazım dilinde ki farklılıklar bariz belli. Ama benim okuduğum tarz da değil. Çünkü yazarımız kahramanlarını birden fazla yaratıyor  ve kimi görse, kimle karşılaşsa yolda hemen onun hikayesini anlatmaya başlıyor. Böyle olunca da biz okurlar, okurken olaylardan kopabiliyoruz. Kim kimdi? Buda kim , neden şimdi bundan bahsediyor" derken okuyamadım. O yüzden fazla olumsuz eleştiri yapmayayım okuyacak olanlarınız vardır... Sadece kanımca eğer bu yazarı okuyacaksanız ilk kitap bu olmamalı... Genel olarak grupta ki arkadaşlar da kitabın içine giremediklerini, çok fazla karakter olduğundan ve konunun dağınık gitmesinden biraz kitabı beğen

Bugün günlerden Umay ve tüm çocukların,  bizlerin günüydü. Bizde kahvaltı sonrası soluğu Selami Çeşme Özgürlük Parkında ki etkinlikler de aldık.  Umay'ın ilk 23 Nisan kutlamasıydı. Tabi her çocuk gibi şendi. O eğlenirken ara ara gözlerimin dolmasına engel olamadım,  ne zaman bu kadar büyüdün dedim içimden. Sonra eşimle de konuşunca onun da aynı hisleri paylaştığını öğrendim. Kadıköy Belediyesi bu konuda çok iyi çalışıyor. Bide düşündüm de o kadar uzun zaman olmuş ki 23Nisan ve 19 Mayıs Bayramlarına gitmeyeli. Okul zamanımı düşündüğümde her yıl katılırdım bu etkinliklere. En çok da giydiğimiz kıyafetler etkilerdi o zamanlar. Evet anlamı büyük ama çocukluğun verdiği bir heyecan vardı o renkli ve tüylü kıyafetleri giymenin...  :)) Tek yandığım, üzüldüğüm şey okul yıllarıma ait fotoğraflarımın olmaması...  O kadar üzülüyorum ki.... Bazen Facebook'da falan paylaşıyorlar aklıma geliyor ve hayıflanıyorum kendime.. Hoş artık yapacak bir şey yok... Nerden nereye gittim bugünle

Ahhh ahhh yine havalar ısınıyor ve benim göbek eritme derdim başlıyor.. Tamam seviyorum sıcak havayı, yazı, tril tril giyinmeyi ama uzun zamandır hemde çok uzun zamandır bir kilo vermek isteme durumum vardır benim. İşin kötü yanı kendimle barışık biriyimdir ve bu huyumdan dolayı bide üstüne yemek yemekten keyif almadan ötürü bir türlü başladığım ve karar verdiğim rejimler sonuçlanmıyor. Hep bi ertesi gün yediklerime dikkat edicem deyip sonra da " aman canım ben böyle de güzelim"  cümlesi ile son buluyor,.  😏 Ki ne güzel doğum zamanı ve sonrası emzirirdiğimden ötürü 13 kilo vermiş vallahi de billahi de fıstık gibi olmuştum. Biliyorum biliyorum burdan yada özelden yazanlarınız oldu; aman Gülşah dikkat et evet  veriyorsun ama  dikkat etmezsen tekrar eski kiloda dönersin diye... Ben ne yaptım emzirmeye güvenip dikkat etmedim. Bide şöyle bir durum var ki buda yaşla ilgili sanırım; sağlıklı yaşlanmak ve yaş almak istiyorum. İleri ki yaşlarımda hastalıkla,  hastane ile uğraş

Harper Lee / Tesbih Ağacının Gölgesinde kitabı bitti. Yalnız çok sıkıldım okurken. İyi ki dedim önce Bülbülü Öldürmek kitabını okumuşum. Belki de o kitaptan aldığım hazzı, beklentiyi bekledim bu kitaptan ve bulamayınca da sıkılmış olabilirim. Ama yazar bu kitabında çok fazla uzatma cümleler kurmuş. Evet yaşadığımız yer, bize hissettirdikleri, anımsattıklarında duygular önemli ve kitapta bunlar bolcana var. Birde okurken aslında bir dönemin örf ve adetleri birbirine ne kadar da benziyormuş dedim. Kadınların hep ikinci planda kalması, Zencilerin ırkçılık ile karşılaşması ki hala değişen çok az şey var bu konuda... Anlayacağınız sırf yazara hürmeten bitirdim kitabı.  Kahve keyfine Sevdoş ile devam ettik hemen hemen hergün. Malum kahvesiz ün geçirmeyenlerdenim. :)  Umay için ara ara toplaşıp kalmalar çok iyi oluyor. hem oyun oynamayı öğreniyor hemde oyun kurmayı. Elbet arada didişmeler yada " menimmm , benimmm" diye birbirlerine söylenmeler yaşanıyor ama anlık. Çoc

Alerjisi olanlar beni çok iyi anlayacaklardır...Nasıl yaşam kalitenizin düştüğünü, mevsim geçişlerinde başımıza nelerin geldiğini yalnız ve yalnız alerjisi olanlar anlar..... :(((( Nisan başı gibi başladı alerjim. Aslında bu sene biraz erken başladı ama geçen seneye göre daha hafif atlatıyorum. Geçen sene resmen Koa hastası gibiydim ki o hastaların neler çektiğini çok iyi anladım. Allah yardımcıları olsun. Nefes alamamak hele hele sağlıklı nefes alamamak o kadar kötü bişey ki.... Aslında " deli misin ilaç alsana" diyebilirsiniz ...malum emzirmeden dolayı iki senedir hiç bir ilaç kullanamıyorum ve böyle çekiyorum. Herşey Umay'ın sağlıklı süt emmesi için. Yoksa yaklaşık bir ay bu mevsimlerde hap alıyorum ve normal hayatıma devam ediyorum. Son 20 gündür devamlı yanımda havlu kağıt-poşet ikilisi ile dolaşıyorum resmen kanki olduk havlu kağıt ile. En kötüsü de uzun süre eğer kitap okursam göz kaşıntım daha bir artıyor... Gündüz sokağa işim yoksa çıkamıyorum, hapşuruk,

Bu aralar kitap seçimi olarak daha çabuk bitecek kitaplar okuyorum. Okuyorum çünkü buna ihtiyacım var.  Bir iki günde kitabı bitirip yeni kitaba başlamak beni çok sevindiriyor. O yüzden sayfa sayısı fazla olan kitaplara biraz ara verdim... Yazarımız bir İtalyan. Hatta araştırırken eserlerinin filminin yapıldığını okudum IMBD sitesinde. Bu kitabı uğramadan edemediğim Kadıköy Yapı Kredi Yayınlarınından aldım. Bu sefer hiç okumadığım bir yazar olsun istedim ve bu kitap çıktı karşıma. 100 yaşına basması nedeni ile yayınevi kitaplarını tekrar basmaya başlamış.       Konu olarak Birinci Dünya Savaşından az öncesi ve savaş yıllarında ahlak, ayrımcılık, ırkçılık gibi konuları gözünüze batırmadan novella ( romandan kısa, hikayeden uzun bir edebi tür)  olarak yazmış yazar.Kitap ta adı geçen doktorumuz kendini iyi eğitim görmüş, kültürlü ve edebiyatı seven biri olarak aktarılıyor, ilerleyen sayfalarda aslın da doktorumuz bir eşcinseldir ve kimliğini saklamak için burjuva yaşamın arkasına s

Bugün günlerden Orhan Veli... İyi ki doğmuş ve bize bu güzel, anlamlı, dokunaklı şiirlerini bırakmış. Her ne kadar hayatı zor yaşamış olsa da iyi ki doğdun Usta...

Dün kızı babaannesine bırakıp, Kadıköy'e birkaç ödeme yapmaya deyip evden çıktık ve taaaa akşamına döndük. Nedense bi inişimizde de çarşıya birkaç saatte döndüğümüzü hatırlayamıyorum. :) Şikayetçi miyim? Asla.... Biraz dolaştıktan sonra ki ele ele dolaşmayı çook özlediğimizi fark ettik bayağı bir önce beyimle, bu dolaşmalar o yüzden bize çok iyi geliyor. Efendime söyliyeyim tabi dolaş dolaş sonra midemiz sinyal veriyor; acıktık yemek yeee... :) Bizde bayadır gidelim bie deneyelim dediğimiz küçük esnaf lokantasına gittik. İyi ki gitmişiz, enfes bir lezzetli bir yemek oldu. Gittiğimiz yer Kadıköy'de ara sokak da küçük bir yer olan Menemenci. Her daim kalabalık oluyor. Nasıl olmasın ki menemen-çay ve ekmek üçlüsünden daha gzel bir karın doyurmaca olur muydu? Velhasıl eğer yolunuz düşerse es geçmeyin, uğrayın. Ara ara böyle yerleri keşfedelim dedik beyimle, çünkü küçük ama lezzetli o kadar çok esnaf lokantası var ki... Mekanın yeri de KAdıköy'de rıhtım da Osmanağa Ca

Hoşgeldin "alerji".... birkaç gündür göz kaşınıtısı, burun akıntısı ve hapşuruk derken, burnum yine uçukladı ve bende "heh oldu işteee alerjim başladı" diyerek güne başladım.... Malum ilaç alamıyorum kızımı emzirmeye devam ettiğimden ki biraz daha emzirmeyi düşünüyorum; her ne kadar artık bırak kızın 2 yaş oldu deselerde bu keyifli süreci hemen bitirmeye niyetim yok :) Gündüzleri azalttım ama emzirmeyi, daha çok uykuya giderken emiyor ve küt diye de uyuyor. Böyle böyle ona anlata anlata bırakırım diye düşünüyorum.. Sadece zor yanı bu mevsimler de nükseden alerjimi fena atlatıyor olmam. Geçen sene gözlerim fena olmuştu, devamlı batma hissi, kaşıntı ve kızarıklık yaşam kalitemi çok düşürmüştü. Gözlerimi açmak da zorlanıyordum ama tek olunca bide birçok şey bana bakınca zoraki açıyordum...  Bu sene sanki biraz daha iyiyim. Henüz gözlerim kapanmadı ama burun akıntısı ve kaşınıtısı fena a dostlar... Seneye artık ilaçlara devam... Nisan ayı iyi bir başlangı

Hoş geldin Nisan... Umarım ağaçların yeşilliği,  baharın tazeliği gibi bir açık hava gelir tüm dünyaya.... İnsanlığın buna ihtiyacı var.... Mart ayı okuma açısından pek verimli geçmedi benim açımdan, ama bir güzelliği oldu. Lale Ablanın evet evet sevgili laleninbahcesi bloğunda yazarı Lale Ablanın daveti üzerine "Kazım Karabekir Kültür Evi Kitap Klubü" ne katıldım ve bu ayın kitabı olan "Kaderin Kızı Isabel Allende" kitabını okuduk ve yorumladık.  Sevgili Macerakitabım bloğunun yazarı Özlem de oradaydı ve uzun zamandan sonra kitap dışında sohbet edemesek de görmek çok iyi geldi.  Lale Abla vasıtası ile hayatımda ki güzel insanlara yenilerini  ekliyorum ve teşekkür ediyorum bu yüzden hem evrene hem Lale Ablacıma. :)) Kitap türü Roman ve yazarımızın kült kitaplarından biri. En çok tanınan ve sevilen bir diğer kitabı da "Ruhlar Evi"  ve benim de en çok okumak istediğim kitaplarından. Bu kitabında yazarın tasvirleri ve zaman sıçramaları çok iyiydi,  baş